کد مطلب:141902 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:145
شعارهای حماسی جعفر
سیره نویسان گفته اند: هنگامی كه برادران پدری و مادری عباس علیه السلام - عبدالله و عثمان - به شهادت رسیدند، جعفر را فراخواند و به او فرمود: «تقدم الی الحرب حتی اراك قتیلا كاخویك، فاحتسبك كما احتسبتهما، فانه لا ولد لكم؛ [1] به سوی جنگ پیش رو تا این كه تو را مثل دو برادرت شهید ببینم، پس آن را به حساب خداوند بگذارم، همان گونه كه آن دو را به حساب (خداوند) گذارده ام، چرا كه شما فرزند ندارید» جعفر راهی كارزار شد و بر دشمنان سخت گرفت. او در حالی كه با شمشیر می زد این گونه رجز می خواند:
«انی انا جعفر دوالمعالی
ابن علی الخیر ذو النوال
ذاك الوصی ذوالسنا و الوالی
حسبی بعمی جعفر و الخال
احمی حسینا ذی الندی المفضال؛ [2] .
من البته جعفر صاحب مراتب هستم، پسر علی نیكوكار و بخشنده هستم؛
او كه وحی پیامبر و دارای مراتب بلند و دارای ولایت است؛ مرا كافی است كه عمویم جعفر طیار و دایی من باشد؛
حسین را حمایت می كنم كه او صاحب فضائل و كرم است».
«انی انا جعفر دوالمعالی
ابن علی الخیر ذو النوال
ذاك الوصی ذوالسنا و الوالی
حسبی بعمی جعفر و الخال
احمی حسینا ذی الندی المفضال؛ [2] .
من البته جعفر صاحب مراتب هستم، پسر علی نیكوكار و بخشنده هستم؛
او كه وحی پیامبر و دارای مراتب بلند و دارای ولایت است؛ مرا كافی است كه عمویم جعفر طیار و دایی من باشد؛
حسین را حمایت می كنم كه او صاحب فضائل و كرم است».
[1] ابصار العين، ص 70.
[2] مناقب آل ابي طالب، ج 4، ص 107.